که در دفتر کار جمعی همکارانمحاسبهقابلیت محاسبه چندین اندیکاتور ساده بدون استفاده از توابع و فرمول پیاده سازی شده است.

این شاخص ها عبارتند از:

• مجموع. فقط مجموع اعداد موجود در محدوده یا سلول ها محاسبه می شود. مشابه تابع SUM.
• تعداد. تعداد سلول های یک محدوده را که فقط حاوی داده های عددی هستند (به جز متن) می شمارد.
• مقدار 2. تعداد سلول های موجود در محدوده حاوی هر مقدار (متن، اعداد، تاریخ و غیره) شمارش می شود. مشابه نشانگر "کمیت"، اما با عملکرد پیشرفته تر.
• بیشترین. حداکثر مقدار را در محدوده نشان می دهد.
• کمترین. حداقل مقدار را در محدوده نشان می دهد.
• مقدار متوسط. میانگین حسابی محدوده محاسبه می شود.

محاسبه این شاخص ها در دفتر کار جمعی همکارانمحاسبهبدون استفاده از توابع و فرمول ها به صورت زیر اتفاق می افتد.

1. در ویرایشگر صفحه گسترده Calc برنامه اداری رایگان OpenOffice، محدوده ای برجسته شده است که در آن باید یکی از شاخص های فهرست شده قبلی را محاسبه کنید.
2. نشانگر ماوس روی پانل در نیمه سمت راست حاشیه پایین صفحه کار قرار می گیرد و دکمه سمت راست ماوس را فشار می دهیم. یک شاخص از لیست با همه شاخص ها انتخاب می شود.

در نتیجه اقدامات انجام شده، مقدار نشانگر انتخاب شده در پانل پایین سمت راست ظاهر می شود.

هنگامی که محدوده انتخاب شده را تغییر می دهید، نتایج نشانگر انتخاب شده به طور خودکار دوباره محاسبه می شود.

از مزایای این روش محاسبه می توان به کارایی و سادگی اشاره کرد. از معایب آن می توان به ناتوانی در نمایش و ایمن سازی نتایج در سلول ها و تعداد اندک نشانگرهای موجود اشاره کرد.

لازم به ذکر است که اگرچه این روش به دست آوردن مقادیر با استفاده از توابع و فرمول ها جایگزین محاسبات در Calc نمی شود، بلکه فقط آنها را تکمیل می کند، اما همچنان به عنوان ابزار خوبی برای تجزیه و تحلیل سریع داده های منبع و همچنین بررسی صحت وارد کردن فرمول ها و فرمول ها عمل می کند. کارکرد.

کارگاه

اجازه دهید بدون استفاده از توابع و فرمول ها، مقدار، حداقل، حداکثر و میانگین دریافتی های نقدی روزانه و همچنین تعداد روزهای دوره گزارش را با استفاده از داده های اولیه مشروط دریافت های نقدی در میز نقدی یک خرده فروشی در Calc محاسبه کنیم. فروشگاه برای دوره از 1 نوامبر تا 15 نوامبر 2012.

1. بیایید محدوده C2:C16 را انتخاب کنیم.
2. اجازه دهید مکان نما را به پانل پایین سمت راست در زیر کاربرگ منتقل کنیم. در لیستی که ظاهر می شود، "مقدار" را انتخاب کنید. نتیجه حاصل جمع محدوده 12843191 خواهد بود.

کمترین, بیشترین, مقدار متوسطبه طور مشابه محاسبه می شوند.

برای آشنایی با عملکرد نشانگر "quantity2"، اجازه دهید محدوده B2:B16 را برجسته کنیم. نتیجه برابر با 15 خواهد بود. بر خلاف نشانگر «کمیت»، نشانگر «کمیت2» از نظر عملکرد پیشرفته‌تر است و تعداد هر مقداری را در سلول‌های محدوده شمارش می‌کند.

تاریخ	روز هفته	گردش، مالیدن.
01.11.2012	پنج شنبه	689 585
02.11.2012	جمعه	897 123
03.11.2012	شنبه	854 789
04.11.2012	یکشنبه	956 871
05.11.2012	دوشنبه	874 965
06.11.2012	سهشنبه	788 924
07.11.2012	چهار شنبه	789 634
08.11.2012	پنج شنبه	875 614
09.11.2012	جمعه	879 321
10.11.2012	شنبه	879 219
11.11.2012	یکشنبه	951 478
12.11.2012	دوشنبه	889 743
13.11.2012	سهشنبه	873 215
14.11.2012	چهار شنبه	858 147
15.11.2012	پنج شنبه	784 563

توابع منطقی

عملکرد در OpenOffice Calc	شرح	آنالوگ در MS Excel
AND(مقدار_بولی_1;	اگر همه آرگومان‌ها درست باشد، TRUE را برمی‌گرداند	AND(مقدار_بولی_1;
boolean_value_2;...log-	دارای مقدار "TRUE" هستند. اگر حداقل یک عنصر	logical_value_2;...logical-
مقدار_منطقی_30)	ment FALSE است، مقدار برگردانده می شود	مقدار_منطقی_30)
	دروغ.
	شرایط برای
	ستون یا سطر مقدار "TRUE" برگردانده می شود -
	Xia، اگر مقادیر تمام سلول های محدوده برگردد
	نتیجه "درست" است.
	مقدار بولی "FALSE" را برمی گرداند. تابع
	FALSE() به هیچ آرگومان نیاز ندارد.
IF(شرط; then_value;	بررسی منطقی مورد نیاز را مشخص می کند	IF(شرط; then_value;
در غیر این صورت_value)	پر کردن وضعیت- هر معنی یا عبارتی که	در غیر این صورت_value)
	که می تواند TRUE یا FALSE باشد.
	سپس_value(اختیاری) - مقداری که
	اگر شرط درست باشد (یعنی
	مقدار "درست" است). مقدار_دیگر(اختیاری)
	به طور خاص) - مقداری که در صورت شرط بازگردانده می شود
	شکست می خورد (یعنی FALSE را برمی گرداند).
NOT (مقدار_بولی)	مقدار معکوس بولی را برمی‌گرداند. منطقی	NOT (مقدار_بولی)
	local_value - هر مقدار برای تبدیل.
OR(مقدار_بولی_1؛ اینجا-	اگر حداقل یکی از آنها TRUE باشد	OR(مقدار_بولی_1؛ اینجا-
	آرگومان ها درست است. برمی گرداند	logical_value_2;...logical-
local_value_30)	FALSE اگر همه آرگومان ها معتبر باشند	local_value_30)
	دروغ. مقدار_بولی_1; ارزش_منطقی
	value_2;...boolean_value_30- شرایط برای
	چک ها همه شرایط می توانند مقدار "TRUE-" داشته باشند
	ON" یا "FALSE". اگر پارامتر مشخص شده باشد
	محدوده، تابع از مقدار جریان استفاده می کند
	ستون یا ردیف یک محدوده
	تابع TRUE() به آرگومان نیاز ندارد و همیشه هست
	مقدار بولی "TRUE" را برمی گرداند.

توابع اطلاعاتی

عملکرد در OpenOffice Calc	شرح	آنالوگ در MS Excel
ISERROR(مقدار)	در صورت ارجاع مقدار، TRUE را برمی‌گرداند	ERROR(مقدار)
	برای هر مقدار خطا ارزش - هر مقدار یا
	عبارت برای بررسی خطا.

توابع پایگاه داده

عملکرد در OpenOffice Calc	شرح	آنالوگ در MS Excel
DAVERAGE(پایگاه داده;	مقدار متوسط ​​را برای همه سلول‌ها (فیلدها) در برمی‌گرداند	DSRVALUE(پایگاه داده، فیلد،
فیلد پایگاه داده؛ نقد-	تمام ردیف ها (سوابق پایگاه داده) که مطابقت دارند	معیار)
جستجو کنید)	با معیارهای جستجوی مشخص شده مطابقت دارد. جستجو شامل
	پشتیبانی از عبارات منظم
DCOUNT(پایگاه داده؛		COUNT(پایگاه داده، فیلد،
فیلد پایگاه داده؛ نقد-		معیار)
جستجو کنید)
	از عبارات منظم پشتیبانی می کند. به عنوان یک پارا-
	فیلد پایگاه داده متر، می توانید آدرس سلول را برای آن وارد کنید
	تعیین ستون یا عدد 0 برای نشان دادن کل
	پایگاه داده. این پارامتر نباید خالی باشد.
DCOUNTA(پایگاه داده؛	برای شمارش تعداد سطرها در پایگاه داده (در هر	ACCOUNTS(پایگاه داده، فیلد،
فیلد پایگاه داده؛ نقد-	حروف) که معیار انتخاب شده را مطابق با	معیار)
جستجو کنید)
	نیا جستجو از عبارات منظم پشتیبانی می کند
DGET(پایگاه داده؛ فیلد	محتویات سلولی را که مطابقت دارد برمی‌گرداند	BIZLET(پایگاه داده، فیلد،
پایگاه داده؛ معیار	معیار جستجوی مشخص شده در صورت	معیار)
	خطاها، تابع یا #VALUE را برمی گرداند! برای یافت نشد -
	ردیف یا خطا: 502 اگر چندین سلول پیدا شود
DMAX(پایگاه داده؛ فیلد	حداکثر مقدار یک سلول (فیلد) در پایگاه داده را برمی گرداند	DMAX(پایگاه داده؛ فیلد؛
پایگاه داده؛ معیار		معیار)
	عبارات با قاعده.
DMIN(پایگاه داده؛ فیلد	حداقل مقدار یک سلول (فیلد) در پایگاه داده را برمی گرداند	DMIN(پایگاه داده؛ فیلد؛
پایگاه داده؛ معیار	داده ها (در تمام رکوردها) که مطابق با مشخص شده است	معیار)
	معیار جستجوی mu جستجو شامل پشتیبانی می شود
	عبارات با قاعده.
DPRODUCT(پایگاه داده;	تمام سلول ها را در یک محدوده داده، محتویات ضرب می کند	BDPRODUCT(پایگاه داده، فیلد،
فیلد پایگاه داده؛ نقد-	که با معیارهای جستجو مطابقت دارد. هشدار جستجو	معیار)
جستجو کنید)	به پشتیبانی بیان منظم نگاه می کند.
DSUM(پایگاه داده؛ فیلد	مجموع کل تمام سلول های تمام ردیف ها (ثبت شده) را برمی گرداند	BDSUMM(پایگاه داده؛ فیلد؛
پایگاه داده؛ معیار	این) در یک فیلد پایگاه داده که محتوای آن مطابقت دارد	معیار)
	با معیارهای جستجوی مشخص شده مطابقت دارد. جستجو ارائه شده است
	از عبارات منظم پشتیبانی می کند.

توابع آرایه

عملکرد در OpenOffice Calc	شرح	آنالوگ در MS Excel
HLOOKUP (عبارات جستجو)		GPR (شرایط جستجو)
ka; آرایه؛ فهرست مطالب؛ مرتب سازی-	منطقه لنوی این تابع خط اول را بررسی می کند	ka; آرایه؛ فهرست مطالب؛ مرتب سازی-
	آرایه ای برای حضور یک مقدار خاص. تابع امکان
	یک مقدار را به یک ردیف آرایه از همان ستون می چرخاند که با نشان داده شده است
	در فهرست وارد شده است. جستجو پشتیبانی از مجدد را فراهم می کند
	عبارات گوار
LOOKUP(search_condition-	محتویات یک سلول یا محدوده یک را برمی‌گرداند	VIEW(شرایط_جستجو-
ka; view_vector;	یک ردیف جدید یا یک ستون یا از یک آرایه. در صورت لزوم	ka; view_vector;
نتیجه_بردار)	مصرف، مقدار اختصاص داده شده (با همان شاخص)	نتیجه_بردار)
	به ستون و سطر دیگری برمی گردد. بر خلاف
	توابع VLOOKUP و HLOOKUP، مشاهده بردارها و
	نتایج ممکن است موقعیت های متفاوتی داشته باشند و ممکن است نباشند
	مجاور علاوه بر این، بردار جستجو برای تابع
	LOOKUP باید مرتب شود. در غیر این صورت
	جستجو نتیجه دلخواه را نخواهد داد. جستجو شامل
	پشتیبانی از عبارات منظم شرط_جستجو -
	مقدار جستجو که می تواند به صورت دستی وارد شود
	یک ردیف یا ستون جداگانه برای جستجو. Vector_re-
	نتیجه یک محدوده دوم از یک خط یا یک است
	ستونی که نتیجه تابع از آن بازیابی می شود. تابع
	سلول بردار نتیجه را با همان شاخص برمی گرداند،
	مانند نمونه ای که در بردار view یافت می شود.
MATCH(شرایط_جستجو;	موقعیت نسبی یک عنصر در یک داده را برمی گرداند	SEARCH(search_condition;
آرایه؛ نوع)	آرایه. تابع موقعیت مقدار پیدا شده را برمی گرداند -	آرایه؛ نوع)
	عدد در یک آرایه، به عنوان یک عدد. Search_condition - مقدار
	برای جستجوی یک آرایه با یک سطر یا یک ستون.
	یا ستون، یا بخشی از یک سطر یا ستون. نوع -
	می تواند مقادیر 1، 0 یا -1 را بگیرد. مطابقت دارد
	عملکرد مشابه در مایکروسافت اکسل. از قبل نصب شده را جستجو کنید
	پشتیبانی از عبارات منظم را اضافه می کند.
VLOOKUP(condition_by-		VLOOKUP(condition_by-
مطالبه؛ آرایه؛ فهرست مطالب؛ توسط-	سلول های سمت راست اگر مقدار مشخص شده در	مطالبه؛ آرایه؛ فهرست مطالب؛ توسط-
مرتب سازی_ردیف)	در ستون آرایه، این تابع مقدار in را برمی گرداند	مرتب سازی_ردیف)
	رشته ستون آرایه که توسط پارامتر index مشخص شده است.
	جستجو از عبارات منظم پشتیبانی می کند
	ny. Search_condition - مقدار برای جستجو در اول
	حداقل دو ستون Index - شماره ستون در آرایه
	ve که حاوی مقدار بازگشتی است. شماره لاین
	ستون اول - 1. Sort_order (اختیاری) - , 1956. Bykov K.M., Kurtsin I.T. ... برنامه هدف فدرال برای انتشار کتاب روسیه برنامه انتشاراتی "کتاب های درسی و کمک آموزشی برای مدارس و کالج های آموزشی" مدیر برنامه برنامه ... مخصوصاسازگار برایآزمایش دقیق، کنترل هر کس... روانشناسی: کتاب درسی. کمک هزینه برای دانش آموزانآموزشی متوسطه آموزشیموسسات / زیر... سن مدرسه و پیش دبستانی. - پتروزاوودسک، 1992; Matyugin I.Yu. حافظه لمسی ... دستورالعمل برای دانش آموزان در رشته "تاریخ روسیه (1796-1855)" رهنمودها ... پتروزاوودسکدستورالعمل‌های روش‌شناسی گروه تاریخ روسیه پیش از انقلاب دانشگاه دولتی برای دانش آموزان... منابع ذکر شده برای خاصتجزیه و تحلیل، ... تحت الکساندر اول. آموزشی کمک هزینهبه یک دوره خاص پتروزاوودسک 2002. Kandaurova... برنامه درسی تجزیه و تحلیل رشته متن ادبی در نقد ادبی روسی و خارجی جهت آموزش: 050100. 68 آموزش آموزشی، کارشناسی ارشد برنامه انضباط با شایستگی ترتیب دهید خاصمتن، آماده ... موضوع برای هر کس... م. ارتدکس و ادبیات روسی: آموزشی کمک هزینه برای دانش آموزاندانشکده های علمیه و حوزه های علمیه. V... I. A. Esaulov. – پتروزاوودسک: انتشارات پتروزاوودسکدانشگاه، 1995. –...

استفاده از نام سلول ها و محدوده ها در فرمول ها

اگر فرمول شما از نام سلول یا محدوده استفاده می کند، می توانید نام را به جای آدرس تایپ کنید، یا نامی را از لیست انتخاب کنید تا OpenOffice Calc آن را به طور خودکار درج کند.

ورزش:

به سلول F8 بروید.

در نوار فرمول، فرمولی را با استفاده از روش تعیین سلول ها وارد کنید (مقادیر کل حقوق و دستمزدها را جمع کنید). مطمئن شوید که نام سلول به جای آدرس سلول نمایش داده می شود (شکل 1). 16.

برنج. 16

به سلول F9 بروید.

در نوار فرمول عبارت =SUM(.

برنج. 17

دستور "Insert" را انتخاب کنید ð نام ð درج». در کادر محاوره‌ای Insert Name که تمام نام‌های تعریف‌شده در این کتاب کار را فهرست می‌کند، نام Amounts را انتخاب کرده و روی OK کلیک کنید. 17.

براکت را ببندید.

برنج. 18.

کلید را فشار دهید .

کتاب کار خود را ذخیره کنید.

توابع منطقی تابع IF (IF)

توابع منطقی محاسبات شرطی را با استفاده از فرمول ها انجام می دهند و امکان اجرای الگوریتم های تصمیم گیری ساده را فراهم می کنند.

تابع IF یک مقدار را اگر یک شرط به TRUE و مقدار دیگری را اگر به FALSE ارزیابی کند، برمی گرداند. تابع IF هنگام آزمایش شرایط برای مقادیر و فرمول ها استفاده می شود.

نحو توابع:

IF (IF) (Logical_expression; Value_if_true; Value_if_false)

فرض کنید باید کمیسیون را بر اساس فروش یک محصول در یک کاربرگ محاسبه کنید. اگر فروشنده محصولاتی به ارزش بیش از 100000 دلار فروخته باشد، نرخ کمیسیون او 7.5٪ است، اگر کمتر باشد، 5٪. بدون استفاده از تابع، باید دو فرمول مختلف ایجاد کنید و برای هر ارزش فروش به درستی از آنها استفاده کنید. در زیر تابعی وجود دارد که به شما امکان می دهد کمیسیون را بر اساس میزان فروش محاسبه کنید.

IF (A1<100000; A1*0,05; A1*0,075), где

IF تابعی است که بررسی می‌کند آیا یک شرط درست است یا خیر و در صورت درست بودن یک مقدار و اگر درست نیست مقدار دیگری را برمی‌گرداند.

A1<100000 – условие;

A1*0.05 – مقداری که در صورت برآورده شدن شرط برگردانده می شود.

A1*0.075 – مقداری که در صورت عدم رعایت شرط برگردانده می شود.

بنابراین، اگر مقدار سلول A1 (مبلغ فروش) کمتر از 100000 باشد (شرط برقرار است)، برنامه مقدار سلول A1 را در 0.05 (نرخ کمیسیون) ضرب می کند، اما اگر مقدار فروش بیش از 100000 باشد ( شرط برآورده نمی شود)، برنامه مقدار سلول A1 را در 0.075 ضرب می کند.

ورزش:

پنجره Function Wizard را باز کنید، دسته Logical Functions را انتخاب کنید.

در Sheet3، یک جدول جدول 3 ایجاد کنید.

جدول 3

نرخ فروش	150 000,00
نرخ کمیسیون	0,055
نرخ حق بیمه	0,075
مدیران	حراجی	کمیسیون
اورلوف	149 823,00
وروبیف	162 023,00
اسکورتسوف	209 123,00
سینیتسین	122 354,00
گراچف	83 351,00
پتوخوف	204 861,00
گانیف	150 000,00
سامویلوف	110 500,00
درزدوف	220 120,00
کروتوف	170 450,00

جدول را مطابق تصویر قالب بندی کنید

برنج. 19.

اگر نرخ کمیسیون 5.5٪ باشد، نرخ پاداش 7.5٪، نرخ فروش 150000 روبل است، کمیسیون فروش را محاسبه کنید. برای انجام این کار؛ این موارد را دنبال کنید:

سلول C6 (کمیسیون Orlov) را فعال کنید، Function Wizard را فراخوانی کنید، تابع IF (IF) را در آن پیدا کنید.

در قسمت Logical Expression شرط B6 را وارد کنید<В1 (продажи Орлова меньше нормы продаж).

در قسمت Value if true عبارت B6*B2 را وارد کنید (اگر فروش Orlov کمتر از حد معمول باشد، برای محاسبه کمیسیون لازم است ارزش فروش در نرخ کمیسیون ضرب شود).

در قسمت Value if false عبارت B6*B3 را وارد کنید (اگر فروش Orlov بیشتر از حد معمول باشد، برای محاسبه کمیسیون لازم است ارزش فروش در نرخ پاداش ضرب شود).

بررسی کنید که آرگومان ها به درستی وارد شده باشند (شکل 20)

برنج. 20

محاسبه کمیسیون برای سایر فروشندگان. برای انجام این کار، از تابع AutoComplete استفاده کنید، که قبلاً پیوندهای مطلق را ارائه کرده اید.

برنج. 21

کتاب کار خود را ذخیره کنید.

توابع آماری تابع COUNTIF

دسته توابع آماری شامل تعداد زیادی توابع - 80 است که به شما امکان می دهد محاسبات مختلفی را انجام دهید. بسیاری از این توابع کاملاً تخصصی هستند، اما برخی از آنها برای کسانی که دانش کمی از آمار دارند مفید است.

تابع COUNTIF تعداد سلول های موجود در یک محدوده را می شمارد که معیار مشخصی را برآورده می کند.

نحو تابع: COUNTIF (COUNTIF) (محدوده؛ معیار).

محدوده - محدوده ای که می خواهید سلول ها را در آن بشمارید.

معیار - معیاری به شکل یک عدد، عبارت یا متن است که تعیین می کند کدام سلول ها باید شمارش شوند. برای مثال، معیار را می توان به صورت زیر بیان کرد: 32، "32"، ">32"، "سیب".

ورزش:

پنجره Function Wizard را باز کنید، دسته آماری را انتخاب کنید.

لیست توابع را مشاهده کنید و توضیحات آنها را بخوانید.

صفحه گسترده را مطابق شکل کامل کنید. 22.

برنج. 22.

تعداد مدیرانی که بیش از حد معمول فروخته اند را محاسبه کنید. برای انجام این کار؛ این موارد را دنبال کنید:

به سلول E7 بروید. Function Wizard را فراخوانی کنید، تابع COUNTIF را در آن پیدا کنید.

در قسمت Range محدوده سلول های B6:B15 را وارد کنید (این محدوده برای جستجوی مقادیر بیشتر از 150000 استفاده می شود).

در قسمت Criterion سلول E6 را وارد کنید (این سلول شامل یک شرط است که تحقق آن در محدوده B6:B15 بررسی می شود).

بررسی کنید که آرگومان ها را به درستی وارد کرده اید.

برنج. 23.

تعداد مدیرانی که فروش برابر یا بالاتر از حد معمول دارند را محاسبه کنید.

برنج. 24

نتایج خود را با شکل مقایسه کنید.

کتاب کار خود را ذخیره کنید.

توابع ریاضی تابع SUMIF

OpenOffice Calc شامل 50 تابع در این دسته است که برای انجام محاسبات پیچیده ریاضی کافی است.

تابع SUMIF سلول های مشخص شده توسط معیارها را جمع می کند.

نحو تابع: SUMIF (محدوده؛ معیارها؛ مجموع_محدوده).

محدوده - محدوده سلول های محاسبه شده.

معیار - معیاری به شکل عدد، عبارت یا متنی که سلول هایی را که قرار است جمع شوند، تعریف می کند. برای مثال، معیار را می توان به صورت 32، "32"، ">32"، "سیب" بیان کرد.

Sum_range - سلول های واقعی که باید جمع شوند.

سلول‌های sum_range تنها در صورتی جمع می‌شوند که سلول‌های متناظر آنها در محدوده، معیار را برآورده کنند. اگر sum_range حذف شود، سلول های آرگومان Range جمع می شوند.

ورزش:

پنجره Function Wizard را باز کنید، دسته توابع ریاضی را انتخاب کنید.

لیست توابع را مشاهده کنید و توضیحات آنها را بخوانید.

در Sheet3، یک جدول جدول ایجاد کنید. 4. خانه سمت چپ بالای جدول مربوط به سلول A20 است.

جدول 4

ماه	منطقه	حراجی		نتایج بر اساس منطقه
ژانویه	شمال			شمال
فوریه	جنوب			جنوب
ژانویه	غرب			غرب
فوریه	شرق			شرق
مارس	شمال			جمع
ژانویه	جنوب
فوریه	غرب
مارس	شرق			نتایج بر اساس ماه
فوریه	شمال			ژانویه
مارس	جنوب			فوریه
مارس	غرب			مارس
ژانویه	شرق			جمع
	جمع

جدول را مطابق تصویر قالب بندی کنید.

برنج. 25.

مجموع بر اساس منطقه و ماه و همچنین کل فروش را محاسبه کنید. برای انجام این کار؛ این موارد را دنبال کنید:

سلول F21 (مجموع در شمال) را فعال کنید، Function Wizard را فراخوانی کنید، تابع SUMIF را در آن پیدا کنید.

در قسمت Range، محدوده سلول های B21:B32 را مشخص کنید (معیار شمال در این محدوده جستجو می شود).

در قسمت Criterion سلول E21 را وارد کنید (محتوای محدوده B21:B32 با این مقدار مقایسه می شود).

در قسمت Summation range، محدوده C21:C32 را مشخص کنید (اگر مقداری که معیار را برآورده می کند در محدوده B21:B32 باشد، مقادیر مربوطه از محدوده C21:C32 جمع می شوند).

بررسی کنید که آرگومان های شکل 26 به درستی وارد شده باشند.

برنج. 26.

مجموع را برای مناطق و ماه های دیگر محاسبه کنید (از تکمیل خودکار و پیوندهای مطلق استفاده کنید).

مجموع ها را محاسبه کنید.

نتایج به دست آمده را با شکل 1 مقایسه کنید. 27.

برنج. 27.

کتاب کار خود را ذخیره کنید.

تکلیف برای کار مستقل:

با استفاده از دستور Insert یک برگه جدید درج کنید ð ورق، جدول جدول ایجاد کنید. 5

جدول 5

نام خانوادگی	نام	نام خانوادگی	بخش	حقوق	جایزه	نرخ ها
آندریوا	آنا	سمیونونا	حسابداری			0,2
بوتاکوف	آندری	ویکتورویچ	حراجی			0,15
گورباتوف	ایوان	آندریویچ	موجودی
اروخین	ایوان	اولگوویچ	موجودی
ایوانف	سرگئی	الکساندرویچ	حسابداری
کریلوا	اولگا	سرگیونا	پرسنل
مامتوف	ایوان	الکسیویچ	حراجی
پتروا	ماریا	پاولونا	پرسنل
چاروشین	سمیون	ماکسیموویچ	موجودی
یاروفتسوا	النا	ویکتورونا	حسابداری
			جمع
تعداد کارکنان			مبالغ حقوق
حسابداری			حسابداری
حراجی			حراجی
موجودی			موجودی
پرسنل			پرسنل
			جمع
>6000
ایوان

جدول را مطابق شکل فرمت کنید. 28.

برنج. 28.

تعداد کل کارکنان را برای هر بخش تعیین کنید.

تعداد کارمندان با حقوق بیش از 6000 روبل را بشمارید.

تعداد کارکنان را با نام "ایوان" مشخص کنید.

مجموع حقوق کارکنان هر بخش را محاسبه کنید.

مقدار پاداش را محاسبه کنید: برای کارمندان با حقوق کمتر از 5000 روبل، پاداش معادل 20٪ حقوق است، برای سایر کارمندان - 15٪ از حقوق.

کتاب کار خود را ذخیره کنید.

عملکرد صفحه گستردهیک محاسبه از پیش تعریف شده است.

محاسبهدارای قابلیت تجزیه و تحلیل، ترسیم نمودار و تصمیم گیری پیشرفته ای است که از صفحات گسترده با کیفیت بالا انتظار می رود. این شامل بیش از 300 تابع، از جمله عملیات مالی، آماری و ریاضی است.

تابعی که در یک سلول وارد می شود به شما کمک می کند داده ها را در یک صفحه گسترده تجزیه و تحلیل یا دستکاری کنید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که آرگومان ها را اضافه کنید و محاسبه به طور خودکار انجام می شود. در توابع است که تمام قدرت صفحات گسترده متمرکز می شود.

در محیط زیست Openoffice.org Calcتوابع زیادی وجود دارد ارزش تقسیم آنها را به 12 بخش دارد:

1. توابع ریاضی

2. توابع متن

3. توابع منطقی

4. توابع تاریخ و زمان

5. توابع پایگاه داده

6. توابع تبدیل اعداد

7. توابع اطلاعاتی

8. توابع صفحه گسترده

9. توابع اعداد مختلط

10. توابع استاتیک

11. توابع مالی

12. توابع آرایه

محبوب ترین در صفحات گسترده هستند توابع ریاضی،که به تقسیم می شوند حسابی، مثلثاتی، هذلولی و لگاریتمی.

در زیر جدولی از توابع ریاضی رایج است کالک:

نام تابع	شرح
ABS	تابع ABS قدر مطلق یک عدد را برمی گرداند
COUNTIF	این تابع تعداد سلول‌هایی را در یک محدوده که شرایط معین را برآورده می‌کنند، شمارش می‌کند
گناه	تابع سینوس زاویه مشخص شده (به رادیان) را برمی گرداند.
COS	تابع کسینوس زاویه مشخص شده (به رادیان) را برمی گرداند.
انقضا	تابع ثابت ریاضی "e" را به توان یک عدد برمی گرداند
رند	تابع یک عدد تصادفی بین 0 و 1 برمی گرداند
RANDBETWEEN	تابع یک عدد تصادفی صحیح را در محدوده مشخص شده برمی گرداند
SQRT	تابع جذر مثبت یک عدد را برمی گرداند
جمع	تابع محتویات سلول ها را جمع می کند
SUMIF	این تابع محتویات سلول ها را در محدوده ای جمع می کند که یک شرط معین را برآورده می کند
SUMSQ	تابع مجموع مربع های آرگومان ها را برمی گرداند

همچنین، آنها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند توابع منطقی

توابع منطقیعمل کنند مقادیر منطقی ("بولی").، یعنی درست یا نادرست. مشخصات OpenDocument "عملگرهای منطقی" را ذکر می کند. این فقط نام دیگری برای توابع منطقی است. اینها عملیات بیتی نیستند، برای مثال، AND(12;10) TRUE را برمی گرداند، نه 8.

در زیر جدولی از توابع منطقی آورده شده است کالک:

نام تابع	شرح
و	اگر همه آرگومان ها TRUE باشند، تابع TRUE و در غیر این صورت FALSE را برمی گرداند
نادرست	تابع مقدار بولی FALSE را برمی گرداند
اگر	تابع بسته به نتایج بررسی شرایط، یکی از دو مقدار را برمی‌گرداند
نه	تابع مقدار منطقی آرگومان خود را معکوس می کند. اگر آرگومان FALSE باشد TRUE و اگر آرگومان TRUE باشد FALSE را برمی‌گرداند
یا	اگر هر یک از آرگومان ها TRUE باشد، تابع TRUE و در غیر این صورت FALSE را برمی گرداند
درست است، واقعی	تابع برمی گرداند مقدار بولی TRUE را برمی گرداند

بیایید به چند مثال از استفاده از توابع ساده نگاه کنیم.

برای اینکه توابع را به صورت دستی در سلول ها ننویسیم، وجود دارد Function Wizard.

برنج. 9. Function Wizard در Openoffice.org Calc.

بیایید با استفاده از یک مثال ساده از استفاده از یک تابع ریاضی به کاربرد گام به گام آن نگاه کنیم ABS

برنج. 10. پنجره ورودی.

برنج. 11. استفاده از Function Wizard.

3. به هر یک از انتخاب شده زمینه های قرمزباید وارد شود شماره، آدرس سلول، یا به سادگی یک سلول/محدوده سلول را انتخاب کنیددکمه سمت چپ ماوس بعد، دکمه را فشار دهید خوب(هایلایت زرد). در مورد ما، در سلول B1خود تابع اجرا می شود و مقدار آن از سلول گرفته می شود A1.

برنج. 12. استفاده از Function Wizard.

4. نتیجه اجرای تابع پنجره زیر خواهد بود:

برنج. 13. نتیجه عملکرد ABS.

حالا بیایید به کاربرد آن نگاه کنیم توابع منطقیبا استفاده از مثال تابعی مانند اگر.

ما به دانش چندین مورد نیاز خواهیم داشت توابع ریاضی

ابتدا، بیایید برای ستون‌های آینده زیرنویس بسازیم:

سلول A1 - شماره 1;

سلول B1 - شماره 2;

سلول C1 - مقدار;

سلول D1 - تابع IF.

1. سلول های A2:A12 - اعداد از -5 تا 5.

2. سلول های B2:B12 - اعداد تصادفی از 1 تا 5 (برای سادگی، از تابع ریاضی استفاده خواهیم کرد. RANDBETWEEN،تبدیل به یک ضبط خواهد شد=RANDBETWEEN(1;5)،سپس فرمول را به سلول های باقی مانده بکشید);

در نتیجه موارد زیر را بدست خواهیم آورد جدول:

وقتی شروع به نوشتن این مقاله کردم، فکر کردم که یادداشت کوتاهی برای مبتدیان باشد. اما در روند نوشتن، اطلاعات بسیار زیادی پیدا کردم که ارزش پوشش دادن در این موضوع را دارد. در نتیجه، مقاله به اندازه نسبتاً بزرگی رسید. و من امیدوارم که مطالب ارائه شده در اینجا نه تنها برای افرادی که سفر خود را در استفاده از Calc شروع می کنند، بلکه برای افرادی که برای مدت طولانی از صفحات گسترده استفاده می کنند نیز مفید باشد.

قرار است در مورد چه چیزی صحبت کنیم

فایل نمونه

تخمین مقدار

اگر فقط نیاز به "برآورد" مقدار یک محدوده خاص دارید، LibreOffice Calc می تواند از ویژگی داخلی استفاده کند. فیلدی در نوار وضعیت برنامه وجود دارد که به طور پیش‌فرض می‌گوید "Amount=0". اگر سلول‌های یک صفحه را با مقادیر عددی انتخاب کنید، به جای صفر، این قسمت مجموع این اعداد را نشان می‌دهد. برای انتخاب سلول‌های با فاصله از یکدیگر یا محدوده‌ای از سلول‌ها، می‌توانید با نگه داشتن کلید آن‌ها را انتخاب کنید. Ctrl. عیب این روش این است که فقط مبلغ را از برگه فعلی محاسبه می کند. با کلیک راست روی فیلد، لیستی را که در اسکرین شات نشان داده شده است مشاهده خواهید کرد.

من اکنون در مورد لیست بحث نمی کنم، اگر بخواهید، می توانید فقط آن را آزمایش کنید، و فکر می کنم آن را متوجه خواهید شد.

مجموع

در LibreOffice Calc، تابع sum به همان شکل صفحات گسترده دیگر مانند Excel یا Apache OpenOffice است. نحو آن به شکل زیر است:

SUM (شماره 1؛ شماره 2؛ ...؛ شمارهN)

در این مورد، ما به سادگی اعدادی را که با نقطه ویرگول از هم جدا شده اند فهرست می کنیم. شمارش اعداد می تواند صریح باشد (1;2;3;...)، می تواند ارجاع به سلول ها باشد (A1;C6;AZ190) یا می تواند مخلوط شود (1; A1; C6;3). تابع یک مقدار عددی را "بیرون می آورد" و از آن استفاده می کند.
شما می توانید از تابع به صورت زیر استفاده کنید:

SUM(محدوده_شروع:محدوده_پایان)

در این صورت باید سلول اول و آخر محدوده را مشخص کنیم. من می خواهم توجه داشته باشم، برای افرادی که سفر خود را در صفحات گسترده شروع می کنند، اگر محدوده ما بیش از یک سطر و یک ستون را اشغال کند، ابتدا سلول بالا سمت چپ و پایان آن سلول پایین سمت راست خواهد بود. فرمول به طور خودکار مستطیل محدوده را تعیین می کند و مقدار آن را محاسبه می کند.
حتی می توانید از آن به صورت زیر استفاده کنید:

SUM(Name_range_name)

من روش سوم را به ندرت می بینم، اما اغلب راحت است. محدوده را انتخاب کنید، به منوی اصلی بروید داده → تنظیم محدوده…در قسمت Name یک نام برای محدوده جدید وارد کنید. به چک باکس های "عنوان در ردیف اول" و "حاوی یک ردیف کل" توجه کنید که اولین مورد به طور پیش فرض علامت زده می شود. فراموش نکنید که آنها را با توجه به موقعیت خود حذف یا علامت گذاری کنید. روی OK کلیک کنید. اکنون می توانید به جای انتخاب محدوده با ماوس، این نام را به فرمول ها به عنوان آرگومان جایگزین کنید.
راه دیگر استفاده از عناوین ستون یا ردیف است:

SUM (سربرگ_ستون)

من این روش را کمتر می بینم، شاید به این دلیل که این ویژگی به طور پیش فرض غیرفعال است. اگر می خواهید از آن استفاده کنید، به منوی اصلی بروید ابزار → گزینه هاو در بخش LibreOffice Calc → Calculationsکادر انتخاب «تشخیص خودکار سرصفحه‌های ستون و ردیف» را علامت بزنید. این روش زمانی مفید است که محدوده یک ستون یا ردیف باشد، اما شما نمی دانید چقدر بزرگ خواهد بود. اما باید به خاطر داشته باشید که محدوده نباید قطع شود؛ برای LibreOffice Calc، یک ردیف خالی برای کل عرض یا ارتفاع محدوده نشان می‌دهد که محدوده به پایان رسیده است و هر چیزی که در ادامه می‌آید محدوده دیگری است. از امروز (نسخه 5.0.0)، عملکرد جستجوی هدر به طور کامل توسعه نیافته است؛ به عنوان مثال، از کشیدن محدوده پشتیبانی نمی کند.
اگرچه روش های زیادی وجود دارد، هیچ کس استفاده از همه روش ها را به طور همزمان ممنوع نمی کند، فقط فراموش نکنید که هنگام تعیین محدوده ای بین مرجع اولین و آخرین سلول در محلی سازی روسی، یک دونقطه به طور پیش فرض قرار می گیرد و یک نقطه ویرگول بین آرگومان های تابع قرار می گیرد. و فکر می‌کنم یادآوری اینکه پیوندها می‌توانند نه تنها به محدوده‌های صفحه فعلی، بلکه به برگه‌های دیگر، و حتی فایل‌های دیگر، بدون توجه به اینکه در رایانه محلی یا جایی در شبکه قرار دارند، باشد، بی‌فایده است.

Autosum در LibreOffice Calc

AutoSum در LibreOffice Calc می تواند تنها یک محدوده پیوسته از یک ستون یا ردیف را به صورت خودکار جمع آوری کند. در همان زمان، محدوده ای را به صورت عمودی به سمت بالا و افقی به سمت چپ جستجو می کند. اما از آنجایی که اساساً فقط یک فرمول SUM را با یک محدوده به عنوان آرگومان وارد می کند و آن را برای ویرایش باز می گذارد، این تابع اغلب مفید است، به خصوص اگر ترجیح می دهید با ماوس کار کنید. استفاده از آن مانند سایر برنامه های صفحه گسترده مدرن است. نوار فرمول دارای نمادی با حرف یونانی سیگما (Σ) است. با کلیک بر روی این نماد، AutoSum فعال می شود.
بیایید به یک مثال با محدوده عمودی دو ستون نگاه کنیم:

با انتخاب سلول زیر ستون دوم و کلیک بر روی دکمه sum می بینیم که تابع یک محدوده پیوسته در ستون پیدا کرده است اما محدوده کامل را مشخص نکرده و در حالت ویرایش باقی مانده است. اسکرین شات مربع های آبی کوچک را در گوشه های قاب محدوده نشان می دهد. اگر این مربع ها را با ماوس بکشید، می توانید محدوده مقادیر درگیر در محاسبات فرمول را تغییر دهید. یعنی اگر باید مطمئن شویم که دو ستون در محاسبات نقش دارند، می‌توانیم مربع بالا یا پایین سمت چپ را به سمت چپ بکشیم تا ستون دوم را نیز در بر گیرد. همچنین، اگر کل محدوده عمودی در محاسبات ما لحاظ نشود، می‌توانیم محدوده عمودی را کاهش دهیم. طبیعتاً می‌توانیم فرمول را مستقیماً ویرایش کنیم، همانطور که قبلاً انجام دادیم، هیچ‌کس ما را از انجام این کار منع نخواهد کرد. برای محدوده های افقی همه چیز دقیقاً یکسان به نظر می رسد. هنگامی که از محدوده راضی هستید، Enter را در صفحه کلید خود فشار دهید یا علامت سبز رنگ را در نوار فرمول فشار دهید.

SUM به عنوان فرمول آرایه و جمع بر اساس شرط

در راهنمای برنامه (به منوی اصلی بروید راهنما → راهنمای LibreOffice، یا کلید را فشار دهید F1) یا در سایت راهنمای آنلاین می توانید نمونه ای از استفاده غیر استاندارد از تابع SUM را بیابید. به نظر من این یک نمونه بسیار موفق است و دوست دارم آن را از زبان خودم برای شما بازگو کنم.
فرض کنید یک جدول داریم: در ستون اول آن تاریخ وجود دارد و در ستون دوم - هزینه های ما برای این روز، چون می توانیم چنین جدولی بسازیم، 2845 سال برای ما دوام خواهد داشت :). اما می خواهیم بدانیم در یک ماه، هفته یا سال خاص چقدر هزینه کرده ایم. یعنی باید هزینه های یک دوره مشخص را جمع بندی کنیم. من یک فایل با یک مثال پیوست می کنم تا بتوانید ببینید که چگونه کار می کند. و در اینجا همه چیز را با کلمات توضیح خواهم داد. جدول به این صورت است:

در سلول I2 فرمول نوشته شده است

SUM((A3:A300>=F1)*(A3:A300<=F2)*B3:B300)

قسمت اول A3:A300>=F1 شرطی است که بالاتر از آن تاریخ اعداد جمع می شوند، قسمت دوم A3:A300<=F2 — ниже какой даты. A3 — это начало диапазона дат, A300 — это конец диапазона, для примера 300 даже много, в реальности это будет предполагаемая ячейка, докуда вы хотите вести свой диапазон. Перемножая эти две части мы получаем матрицу истинности, где те числа, которые соответствуют необходимым датам будут равны 1, а остальные 0. В третьей части мы имеем массив с расходами и естественно, если мы умножаем на ноль, то в ответе будет ноль, а если на единицу, то значение будет равно значению ячейки. Таким образом мы получаем матрицу с нулями и необходимыми значениям. То есть, если это всё представить в развернутом виде, то будет примерно так SUM(0;0;…;0;отобранные значения; 0; 0; …; 0) . Для того чтобы эта формула начала работать, мы должны её сделать формулой массива, для этого, вместо обычного нажатия واردباید ترکیب را فشار دهیم Ctrl+Shift+Enter. نشانه این است که همه کارها را به درستی انجام داده اید، قرار دادن فرمول در براکت های فرفری است
(=SUM((A3:A300>=F1)*(A3:A300<=F2)*B3:B300)}

خودتان براکت ها را تنظیم نکنید - این کمکی نمی کند، باید وارد فرمول را به درستی تکمیل کنید. اگر از جستجوی خودکار سرفصل ها در ستون ها و ردیف ها استفاده می کنید، این فرمول را می توان به صورت زیر بازنویسی کرد:

SUM((("تاریخ")>=F1)*(("تاریخ")<=F2)*("Расходы"))

پس از تکمیل مقدمه Ctrl+Shift+Enter، ما همان نتیجه را خواهیم گرفت، اما نگران اندازه محدوده نخواهیم بود و مهمتر از همه، تغییر آن و دریافت خودکار نتیجه به روز شده آسان است. با استفاده از فرمول SUMIFS نیز می توان اثر این مثال، جستجو در چندین معیار را به دست آورد. اجازه بدهید مثال دیگری بزنم. در اوایل سال 2011، گزارش اشکال 35636 به دلیل این واقعیت که فرمول SUMIF خالی ("") را به عنوان شرط قبول نمی کرد، باز شد. این خطا تنها در آوریل 2015 اصلاح شد. یکی از راه های حل این مشکل استفاده از فرمول SUM به عنوان یک فرمول آرایه بود، مانند این:

SUM((Range_to_sum)*(Range_to_check=""))

من فکر می کنم واضح است که در پارامتر دوم یک ماتریس صدق ایجاد می شود که در آن همه مقادیر غیر ضروری به صفر تبدیل می شود و در نتیجه مجموع مقادیر مربوط به آن را به دست می آوریم. سلول های خالی

گسترش خودکار محدوده هنگام اضافه کردن یک سلول به انتها

LibreOffice Calc، هنگام افزودن یک سلول به وسط یک محدوده، به طور خودکار آن را در پارامتر فرمول گسترش می دهد. اما اگر این سلول ها را در انتهای بازه مثلاً با استفاده از مجموع اتمی جمع کنیم و سپس سعی کنیم یک سلول به انتهای محدوده جمع شده اضافه کنیم، Calc آن را در مجموع لحاظ نمی کند. برای دور زدن این محدودیت، می توانید از تابع OFFSET برای اشاره به انتهای محدوده استفاده کنید. من به جزئیات این تابع نمی پردازم، فقط نحو و توضیحات لازم برای این مثال را ارائه می دهم.

مرجع سلول یا محدوده سلول هایی است که افست از آن شروع می شود. خطوط در خطوطی از مرجع جابجا می شوند، اعداد مثبت به سمت پایین حرکت می کنند، اعداد منفی به سمت بالا حرکت می کنند. ستون ها - ستون از پیوند، مثبت به راست، منفی به چپ. پارامترهای باقی مانده برای ما مهم نیستند. در مثال ما، پیوند سلولی است که فرمول جمع در آن نوشته شده است. در سطرها به آخرین سلول در محدوده جمع شده اشاره می کنیم. در این مثال، ستون ها را لمس نمی کنیم. در نتیجه فرمولی مانند زیر بدست می آوریم:

SUM(A2:OFFSET(A6,-1,0))

استفاده از جستجوی خودکار بر اساس سرفصل های ستون یا ردیف آنطور که انتظار می رود کار نمی کند. شما نمی توانید یک فرمول را نزدیک به یک محدوده قرار دهید. علاوه بر این، شما باید یک ردیف یا سلول را نه از نوار فرمول، بلکه از یک سلول خالی بین فرمول و محدوده اضافه کنید. همانطور که می دانید، این نقصی است که نتیجه مورد انتظار را به ارمغان نمی آورد و به شما اجازه نمی دهد از ابزار به طور مستقیم استفاده کنید. برای مثال ما، فرمول به صورت زیر خواهد بود:

=SUM("جمع")

مبلغ کل تجمعی

مجموع تجمعی یکی از مسائلی است که اغلب حل می شود، به ویژه در مدل های پروژه سرمایه گذاری. شما می توانید آن را به روش های مختلف انجام دهید، اما به نظر من راحت ترین راه این است که بخشی از محدوده را در تابع SUM ثابت کنید و آن را کشش دهید. فرض کنید یک جریان نقدی داریم - پولی که برای هزینه های جیبی به یک کودک داده می شود (هزینه های عملیاتی برنامه ریزی نشده :)

در سلول B4 فرمول را وارد می کنیم که مرزهای محدوده B3:B3 را نشان می دهد و با کلیک کردن قسمت اول را برطرف می کنیم. Shift+F4روی صفحه‌کلید (زمانی که مکان‌نما روی قسمت اول قرار می‌گیرد): =SUM($B$3:B3) هنگام کشیدن، سلول اول که شروع محدوده را نشان می‌دهد در جای خود باقی می‌ماند و سلول دوم (پایان محدوده) به طور خودکار تغییر می کند و مجموع تمام مقادیر قبلی را تشکیل می دهد.

جمع بندی محدوده های سه بعدی (جمع بندی سرتاسری)

هنگامی که تعدادی از برگه‌های صفحه‌گسترده ما طرح‌بندی یکسانی دارند، می‌توانیم از یک محدوده سه‌بعدی برای جمع‌آوری استفاده کنیم که گاهی اوقات در انجمن‌ها «جمع پایان به انتها» نامیده می‌شود. برای سه صفحه، افزودن 3 سلول A1 به این صورت است:

SUM(Sheet1.A1:Sheet3.A1)

اگر محدوده ها را اضافه کنیم به شکل زیر در می آید:

SUM(Sheet10.A1:B2:Sheet11.A1:B2)
لطفا توجه داشته باشید که برگه هایی که برای آنها جمع بندی انجام می شود باید در کنار هم باشند. سمت چپ ترین برگه باید ابتدا در فرمول ذکر شود و سمت راست ترین برگه محدوده برگه هایی که باید جمع بندی شود آخرین.

SUMIF - جمع بر اساس شرط

اگر نیاز به اضافه کردن اعدادی داشته باشیم که شرایط داده شده را برآورده کنند، ساده ترین راه استفاده از تابع SUMIF() است. سینتکس تابع به صورت زیر است:

SUMIF(محدوده_برای_شرط; شرط; مجموع_محدوده)

محدوده شرط محدوده ای است که در آن به دنبال مقادیر می گردیم و آنها را با شرط مقایسه می کنیم. شرط خود شرط است. به هر حال، از عبارات منظم پشتیبانی می کند، که به طور قابل توجهی امکان استفاده از این فرمول را گسترش می دهد. محدوده جمع بندی محدوده ای است که یک نمونه با توجه به شرایط معین از آن جمع می شود. یک مثال ساده، فرض کنید محدوده ای با جریان نقدی وجود دارد، اعداد مثبت سود هستند، اعداد منفی هزینه هستند، باید بدانید که چقدر وارد شده است، یعنی فقط اعداد مثبت را از محدوده اضافه کنید:

SUMIF ("جریان نقدی"،">0"، "جریان نقدی")

یا سوال بسیار محبوب "چگونه سلول های خالی را تا کنیم" (این سوال همیشه من را گیج می کند :). نکته این است که ما در یک محدوده به دنبال سلول های خالی می گردیم و در محدوده دوم مقادیر مربوط به آنها را اضافه می کنیم:

SUMIF (محدوده جستجو؛"";محدوده جمع)

همانطور که متوجه شدید، ما می‌توانیم یک محدوده را به همه روش‌های ممکن تنظیم کنیم: جستجو بر اساس عنوان، محدوده نام‌گذاری شده، به سادگی مرزهای محدوده را نشان می‌دهد، حتی اگر محدوده در فایل دیگری در جایی در اینترنت باشد.

استفاده از عبارات منظم در یک شرایط

جستجو بر اساس شرایط در LibreOffice Calc از عبارات منظم پشتیبانی می کند. نوشتن عبارات منظم با نوشتن آنها در اکسل متفاوت است و کمی با روش معمول نوشتن آنها در پوسته متفاوت است. عبارات معمولی به طور مفصل در صفحه راهنما مورد بحث قرار می‌گیرند، و زمانی که در مورد استفاده از توابع VLOOKUP و HLOOKUP صحبت کردم، آنها را لمس کردم.
اغلب شما باید مقدار چیزی از یک نوع را بشمارید (به عنوان مثال، موجودی، رسید یا فروش مداد، دفترچه یادداشت). بیایید یک جدول ساده با عناوین Product و Quantity به ترتیب برای نام کالا و مقدار آنها تهیه کنیم.

کار این است که مدادها را بشماریم (27 قطعه، اما ما آنها را در سر خود نمی شماریم، بلکه آنها را با استفاده از فرمول می شماریم :). بنابراین، از موارد بالا مشخص می شود که باید از عبارات منظم در شرط استفاده کنیم. قطعه متن رایج برای همه نام های مداد، کلمه مداد است. و از آنجایی که ما کاراکترهای قبل و بعد از قطعه مشترک داریم، باید این را نشان دهیم. عبارت منظم به این صورت خواهد بود: ".*pencil.*". نقطه (.) در اینجا به معنای هر کاراکتر، ستاره (*) هر تعداد کاراکتر است. ترتیب نقطه ستاره اجباری است، اگر فراموش کنید یک نقطه بگذارید، یک خطا پرتاب می شود، این ویژگی عبارات منظم در Calc است. فرمول چنین جدولی به صورت زیر است:

SUMIF(A2:A6;".*مداد.*";B2:B6)

یک روش پیشرفته تر یک عبارت منظم با پیوند به سلولی است که کلمه کلیدی در آن مشخص می شود (به صورت دستی وارد شده یا از لیست انتخاب می شود). فرض کنید مقدار مورد نظر در سلول D1 مشخص شده است:

SUMIF(A2:A6;".*"&D1&".*";B2:B6)

یک نکته. در حال حاضر، یک اشکال 93510 وجود دارد که اجازه استفاده از عبارات منظم را در ارتباط با جستجوی خودکار عناوین در ستون‌ها و ردیف‌ها نمی‌دهد، اگر محدوده شامل کلمات باشد. صرف نظر از مقادیر در محدوده مجموع، تابع همیشه 0 را برمی گرداند. این وضعیت به احتمال زیاد به این دلیل رخ می دهد که LibreOffice Calc هدرها را به درستی اولویت بندی نمی کند. شما می توانید با داشتن یک خط خالی بین هدر و ابتدای مقادیر، این خطا را برطرف کنید، یا یک روش زیباتر استفاده از سلول های ادغام شده برای سرصفحه ها است.

SUMIFS - جستجو بر اساس بسیاری از شرایط

برخلاف تابع SUMIF، تابع SUMIFS به شما امکان می دهد از یک تا 30 شرایط را مشخص کنید. نحو آن:

SUMIFS(Sum_range; Range_for_condition1; Condition1;...; Range_for_condition30; Condition30)

فکر می‌کنم متوجه شده‌اید که محدوده جمع‌بندی شامل محدوده‌ای از مقادیر است که می‌خواهیم اعداد را از آن‌ها اضافه کنیم. محدوده شرط جایی است که ما نگاه خواهیم کرد. محدوده شرط و جمع می تواند یکسان یا متفاوت باشد. شرط همان چیزی است که ما به دنبال آن هستیم (فراموش نکنید که عبارت را در گیومه های مستقیم ("" قرار دهید). زمانی که من در مورد SUM صحبت کردم، یک فرمول آرایه را می توان به صورت زیر بازنویسی کرد:

SUMIFS("Expenses";"Date";">=""Date";"<="&F2)

SUBTOTAL - مجموع سلول های قابل مشاهده یا جمع های فرعی

گاهی اوقات نیاز به محاسبه مجموع سلول های انتخاب شده (قابل مشاهده) با استفاده از فیلتر خودکار وجود دارد. به نظر من ساده ترین راه در LibreOffice Calc استفاده از تابع ()SUBTOTAL است. این ویژگی به شما امکان می دهد کارهای بیشتری انجام دهید، اما برای اهداف این مقاله فقط مقدار آن را نشان می دهم. بقیه قابلیت های آن را می توان در راهنما یافت. فرض کنید یک جدول بزرگ داریم که در آن انتخاب می کنیم و می خواهیم مجموع را بدست آوریم. به عنوان مثال، ما یک گزینه نسبتا ساده را انتخاب می کنیم:

البته ما می توانیم از SUMIF، SUMIFS یا حتی فرمول آرایه استفاده کنیم، اما اگر از فیلترها استفاده می کنیم، ساده ترین راه استفاده از SUBTOTAL است. نحو آن به شکل زیر است:

SUBTOTAL (تعداد_تابع؛ محدوده)

شماره تابع عددی است که تابع مورد استفاده برای محدوده به آن اختصاص داده می شود. برای مورد ما، 9 است. محدوده محدوده ای است که می خواهید تابع را در آن اعمال کنید. در مورد ما، این محدوده برای جمع است. در نتیجه، فرمول وارد شده در سلول B10 به شکل زیر خواهد بود:

SUBTOTAL(9;B2:B9)

اگر ردیف‌هایی را به یک محدوده اضافه می‌کنید، می‌توانید از توصیه‌های بالا برای فرمول SUM استفاده کنید تا زمانی که یک سلول را به انتها اضافه می‌کنید، محدوده را به‌طور خودکار گسترش دهید. حالا وقتی ردیف های مورد نیاز را فیلتر می کنیم، مجموع آنها در سلول با فرمول ظاهر می شود. تنها نکته: فراموش نکنید که روی مورد "خالی" علامت بگذارید، در غیر این صورت خود نتیجه پنهان می شود.
در راهنما ذکر نشده است، اما در واقع کار می‌کند: وقتی از SUBTOTAL بدون فیلتر استفاده می‌کنیم، تابع با کدهای مشخص‌شده در راهنما، ردیف‌های پنهان را از محاسبه حذف نمی‌کند. برای حذف آنها، 10 را قبل از کد تابع اضافه کنید. یعنی برای جمع، کد 9 ردیف های پنهان را حذف نمی کند، اما 109 این کار را انجام می دهد. پس از پنهان شدن، با فشار دادن، نتیجه را دوباره محاسبه کنید Ctrl+Shift+F9. لطفاً توجه داشته باشید که تابع SUBTOTAL سلول های حاوی مجموع اولیه را در محاسبه (همان تابع) شامل نمی شود. راه دیگر برای حل این مشکلات استفاده از تابع AGGREGATE است.

AGGREGATE - جمع کردن، پرش از سلول های پنهان و سلول های دارای خطا

مثال قبلی نشان داد که چگونه می توان یک محدوده را به استثنای سلول های پنهان جمع کرد، اما شرایطی وجود دارد که شما همچنین باید سلول های دارای خطا یا با خود توابع SUBTOTAL و AGGREGATE را حذف کنید. تابع AGGREGATE حتی قابلیت های بیشتری نسبت به SUBTOTAL دارد. در زیر توضیحی در مورد آن می دهم، اما از آنجایی که برخی از پارامترهای این تابع به موضوع این مقاله مربوط نمی شود، به آنها دست نمی زنم. و از آنجایی که متأسفانه هنوز در راهنما توضیح داده نشده است، اگر نیاز به توضیح چیزی در مورد آن دارید، بهتر است در حال حاضر از راهنمای Excel استفاده کنید (خب، حداقل باید چیز مفیدی از MS Corporation دریافت کنیم :) .
برای اهداف این مقاله، ما به نحو تابع زیر علاقه مندیم:

AGGREGATE(Function_number; Parameters; Range)

function_number عددی است که تابع مورد استفاده برای محدوده به آن اختصاص داده می شود. برای اهداف این مقاله، این شماره 9 است.
پارامتر یک مقدار عددی است که تعیین می کند چه مقادیری باید در طول محاسبه نادیده گرفته شوند. تمام پارامترها از 1 تا 7 شماره گذاری شده اند. لیست زیر شماره و توضیح مختصری از تابع را نشان می دهد:

• 0 یا حذف شده—از توابع SUBTOTAL و AGGREGATE تودرتو رد شوید.
• 1 - از سطرهای پنهان و توابع تودرتو SUBTOTAL و AGGREGATE صرف نظر کنید.
• 2 - رد شدن از مقادیر خطا و توابع تو در تو SUBTOTAL و AGGREGATE.
• 3 - از سطرهای پنهان، مقادیر خطا و توابع SUBTOTAL و AGGREGATE تو در تو رد شوید.
• 4- هیچ چیزی را نادیده نگیرید.
• 5 - فقط از خطوط مخفی رد شوید.
• 6 - فقط مقادیر خطا را رد کنید.
• 7 - خطوط مخفی و مقادیر خطا را نادیده بگیرید.

Range محدوده سلول هایی است که می خواهید تابع را روی آنها اعمال کنید.
همانطور که می بینید، این ویژگی را می توان آنطور که دوست داریم سفارشی کرد، اما یک اشکال وجود دارد. فقط می تواند با ردیف های پنهان کار کند و نمی تواند با ستون های پنهان کار کند. این به شما اجازه می دهد تا توابع و کدهای خطا را در هر دو سطر و ستون نادیده بگیرید.
فایل نمونه

ادامه مطلب و منابع:

• بخش Calc در انجمن پشتیبانی از کاربران مجموعه های اداری باز
• تشکر ویژه از رامی برای

---